وبلاگ

آیا بازگشت به ایران بعد از پناهندگی امکان‌پذیر است؟ این دغدغه بسیاری از افرادی است که قصد مهاجرت از طریق پناهندگی را دارند. برای پاسخ صحیح به این سوال باید یک بررسی دقیق بر روی وضعیت‌های مختلفی که افراد از طریق آن درخواست پناهندگی می‌کنند داشته باشیم.

بازگشت به کشور بعد از پناهندگی به دلیل تعقیب یا تهدید

در بسیاری از موارد درخواست پناهندگی شخص پناهجو مبتنی بر این ادعا است که در کشور مبدا (ایران یا هر کشور دیگری که در آن زندگی می‌کرده) تحت تعقیب قرار داشته یا توسط دستگاههای امنیتی یا اطلاعاتی حکومتی تهدید می‌شده‌است.

بنابر این چنانچه شخص پناهنده قبل از دریافت شهروندی (تابعیت) کشور مقصد به کشور مبدا مسافرت کرده و سپس به کشور خود بازگردد، بایستی به این سوال پاسخ دهد که او چگونه توانسته به کشوری بازگردد که ادعا می‌کرده در آنجا در خطر دستگیری یا شکنجه قرار داشته و اکنون نیز بدون اینکه مشکلی برای او پیش بیاید به کشور پناهنده پذیر برگشته است؟

پاسخ به این شبهه کار مشکلی است و مقامات کشورهای پناهنده‌پذیر و کمیساریای پناهندگان سازمان ملل سختگیری زیادی بر روی آن دارند. البته برای این مقامات بسیار دشوار است که بطور قطعی در مورد درستی یا نادرستی ادعای شخص پناهنده اظهار نظر کنند. یکی از مهمترین دلایل این نابسامانی این است که آن‌ها نمی‌توانند انتظار داشته باشند که در صورت استعلام از مقامات کشور مبدا (مثلا مقامات ایران) حتما اطلاعات درست دریافت خواهند کرد.

اخراج شخص پناهنده در صورت بازگشت به کشور

اگر پناهنده ای که با داشتن قبولی پناهندگی توسط کشور پناهنده پذیر به کشور مبدا سفر کرده است، بعد از بازگشت به کشور پناهنده پذیر نتواند مقامات را قانع کند که چگونه موفق به سفر بی خطر به کشور مبدا و بازگشت دوباره به کشور پناهنده پذیر شده است بلافاصله هم خودش و هم تمامی افرادی که به عنوان اشخاص وابسته او پناهنده شده‌اند از کشور پناهنده پذیر اخراج خواهند شد.

بازگشت به ایران بعد از پناهندگی بدون ادعای تعقیب یا تهدید

اما برخی افراد در درخواست پناهندگی خود ادعایی در این مورد ندارند که در کشور مبدا ( برای نمونه در ایران ) در خطر دستگیری و شکنجه یا محاکمه ناعادلانه یا اعدام یا نظایر این قرار داشته اند.

این نوع افراد می‌توانند به کشور مبدا ( برای نمونه ایران ) مسافرت کند و سپس به کشور پناهنده پذیر بازگردند بدون اینکه از ادامه سکونت آن‌ها در کشور پناهنده جلوگیری شود.

برای مثال اگر شخصی ادعا کرده باشد که در ایران به دلایل سیاسی یا مذهبی حق ثبت نام در دانشگاه از او سلب شده و اعطای پناهندگی به او بر همین مبنا باشد می‌تواند به کشور مبدا مسافرت کند و بعد هم بدون ایجاد مشکل به کشور پناهنده پذیر بازگردد، بدون اینکه دچار مشکل خاصی شود، زیرا در هنگام ارائه کیس پناهندگی ادعا نداشته است که در ایران تحت خطر دستگیری یا شکنجه یا … قرار داشته است. البته باید در نظر داشت که که این نوع کیس‌های پناهندگی نادر هستند.

بنابراین باید به این مساله توجه کرد که آیا شخص به هنگام اقامه ادعای پناهندگی مدعی بوده است در کشور مبدا در خطر دستگیری یا شکنجه یا زندان یا اعدام قرار داشته است یا خیر.

مسائل حقوقی مربوط به اقامت دائم و شهروندی پناهندگان

یک مساله دیگر که پناهندگان در هنگام خروج از کشور محل اقامت خود به هر کشور دیگری باید به آن توجه داشته باشند این است که بسیاری از کشورها برای اعطای اقامت دائم یا شهروندی حضور فیزیکی برای مدت زمانی خاصی در کشور خود را ضروری می‌دانند و سفر طولانی به هر کشور دیگری ممکن است مانع دریافت اقامت دائم یا شهروندی از طرف آن‌ها شود.

این مدت زمانی در مورد کشورهای مختلف متفاوت است و پناهندگان بهتر است در صورتی که قصد مسافرت طولانی دارند با مراکز مشاوره امور مهاجرتی مشورت کنند.

مطالب مرتبط:

• مهاجرت و پناهندگی برای زنان بی‌سرپرست
• کدام کشورها بیشترین پناهندگان ایرانی را می‌پذیرند؟
• کنفرانس درباره مهاجرت در دانشگاه پمپئو فابرا
• دولدونگ و قوانین جدید مهاجرت آلمان

اگر قصد مهاجرت دارید کافیست فرم درخواست مشاوره رایگان را در وبسایت ما تکمیل کنید تا کارشناسان ما با شما تماس بگیرند.